Kijk aan Sneller dan dat u met uw ogen kunt knipperen, is er een doorstart gemaakt van het RKO blaadje Dat vind ik nou echt geweldig en een groot voorbeeld van het gemeenschapsgevoel van Lennisheuvel. En ook mijn column mocht weer een plekje innemen in het nieuwe blaadje.
Nu ik erop terugkijk, is mijn vorige (afscheids)column dan best melo-dramatisch. Lekker zoetsappig. Maar het bleek een beginpunt te zijn van nieuwe ideeën. Ook voor mij. Want waar ik eerst probeerde de focus te leggen op het voorstellen van kinderen uit Lennisheuvel, zal ik nu vaker columns schrijven over het opvoeden van kinderen (in Lennisheuvel). En heel Lennisheuvel heb ik gezien, zondagmiddag. Van de Knuistenkoepel tot de Beukendreef en van de Mijlstraat tot de Brede Heide.
Ik zat namelijk in een dilemma. Mijn jong was stront chagrijnig en moest een dutje doen, maar denkt u maar niet dat ze ’s middags nog haar bed in stapt. Dus toen we voor een klein ritje in de auto stapten, had ik het briljante idee om dat ritje iets te verlengen. In de hoop dat mijn dochter zou indutten. Maar zo ging het natuurlijk niet, want zo gaat het nooit met mijn briljante ideeën. Iedere keer dat de ogen van mijn dochter nét dichtvielen, sprongen ze weer open als een hert die in de koplampen keek. Dus toen waren mijn dochter en ik samen chagrijnig. Van 20 minuten doelloos door Lennisheuvel rijden. Ik had eigenlijk ook een dutje nodig, maar slapen achter het stuur kan natuurlijk niet. Maar ik ben geen opgever, dus ik reed door. En ik ging omdenken. Want Lennisheuvel is gewoon heel mooi en zo ontdek je nog eens wat. Zo’n mooie oude boom aan mijn rechterkant. Aan mijn linkerkant een gezinnetje dat net uit een catalogus gestapt lijkt. Hardlopende medemensen. En de ‘Zoete Zusjes’ podcast stond aan, dus wat wil je nog meer. Dat Zoete Zusjes gezin met hun Gooische ‘r’ ken ik inmiddels beter dan m’n eigen gezin, maar dat terzijde.
Vlak voor het avondeten draaiden we de plak op. Dochter was uiteindelijk wel ingedut op de achterbank, maar nu had ze inmiddels zoveel geslapen dat ze in de avond niet meer kon slapen. Kortom: missie compleet gefaald. Maar wel een Lennisheuvelse ervaring rijker.
Sara-Anne
Comments